Hayvanlara neden bağlanırız?

Hayvanlar ve beşerler ortasındaki ilgiyi daha âlâ anlamak ismine yapılan bilimsel çalışmalar, bu bağın ruhsal temellerini keşfetmeyi hedefliyor. Kanadalı araştırmacılar, insanların öteki çeşitlere duyduğu yakınlık hislerinin altında yatan sebepleri incelemiş ve hayvan-insan dayanışmasının nedenlerini ortaya koymuşlar.

Çalışmalara nazaran, hayvanlar bizim hayatımızın kıymetli bir modülü ve bu bağlantının temelinde, birbirimizi anlamaya dayalı karmaşık bir bağ var. Bu bağ, yalnızca evcil hayvanlarla değil, tıpkı vakitte tabiatta yaşayan tüm hayvanlarla da olan bağımızda kendini gösteriyor.

Hayvanlarla kurduğumuz dayanışmanın, insanlık tarihindeki toplumsal kimlik anlayışımızı yine şekillendirdiği bir gerçektir. Toplumun birtakım kesitlerinde, hayvanlarla paylaşılan bu ömür, bir tıp “biz ve onlar” ayrımından çok, karşılıklı bir dayanışma olarak hissediliyor.

Bu, hayvanlarla birlikte inançta olma ve birbirine bağlılık hissinin bir yansımasıdır. Hayvanlar, bizlere yalnızca fizikî değil, birebir vakitte duygusal olarak da eşlik eder. Bu sebeple, hayvanlara yakınlık gösteren şahıslar, birebir vakitte toplumsal empatiyi güçlendiren bireyler oluyorlar.

Özellikle meskende hayvan besleyen şahıslar, hayvanlarını yalnızca birer konut arkadaşı değil, ailelerinin birer kesimi olarak görüyorlar. Bu, insanın hayvanlarla daha derin bir bağ kurmasına ve öteki hayvanların hayat şartlarına karşı daha hassas olmasına yol açıyor.

Hatta birçok kişi, hayvanlarına duyduğu sevgiden ötürü, kendi kaynaklarını yahut ayrıcalıklarını kısıtlamak üzere fedakârlıklar yapmaktan çekinmiyor. Benzeri biçimde, veganlık ve vejetaryenlik üzere hayat şekilleri da bu hassaslığın bir yansımasıdır. Sıhhat nedenlerinin ötesinde, bu tercihlerin artan bir formda hayvanların yaşadığı zorluklara karşı duyulan empatiyle formlandığı görülmektedir.

Araştırmalar ayrıyeten, hayvanlarla olan bu bağın, ırkçılık ve öbür toplumsal önyargılardan uzak bir tavrı teşvik ettiğini ortaya koyuyor. Hayvanlara gösterilen yakınlık, insanın yalnızca kendine değil, tüm hayatı kapsayan bir empati geliştirmesini sağlıyor. Bu empati, çocukluk yıllarında evcil hayvanlarla kurduğumuz alakalar yahut kitaplarda gördüğümüz hayvan figürleri ile başlar ve vakitle derinleşir.